Dün sabah Akyazıda Devremülkdeyiz,kahvaltıdan sonra basket sahasında Ecem (kızım)ve Efe (ablamın oğlu)oynuyorlar,bende balkondan seyrediyorum.Yandaki binaya gözüm takıldı,balkonda 4 kişi çay içiyorlar ve çaydanlık balkonun kenarında kadın kolunu çevirse,yada sandalyesini çekse çaydanlık 3 kat aşağı düşecek aşağıda kaldırımdan bir sürü insan geçiyor.Santrali çevirdim şikayet etmek için,kat görevlisinin numarası verdi,hemen aradım fakat cevap veren yok...balkondan bayanlara seslendim,çevredekiler duydu,onlar duymadı nedense o sırada yoldan geçen bir görevliye seslendim,olayı gösterdim,görevli bana 'ben bir şey söyleyemem size oda numarasını vereyim siz söyleyin ''dedi. Çok kızgın olduğum için kabul ettim ve hemen numarayı çevirdim.Bir bayan çıktı,durumu anlattım özür diledi ve hemen çaydanlığı alacağını söyledi ve aldı.Rahatladım..
Fakat çevreme bakıyorum,özellikle ablamın oturduğu kalabalık sitede bir çok insan balkon kenarları boy boy saksılar...hatta ablamın komşusunu geçen yıl uyardım,onun balkonun hemen altına arabamı parkediyorum,çocuklar çoğu zaman orada oynuyor(üstelik kendi çocuklarıda) dedim.Bana dediği cümle ''kalbini kötü tutma,bir şey olmaz''dedi. ve bir kaç kez onun ve diğer komşuların saksıları aşağıya düştü.Kimsenin kafasına denk gelmemesi tesadüf..bu kadınlar neden bu kadar rahat,yoksa benmi çok evhamlıyım.