Size akıl danışmak istiyorum...

[HulyaGun]

Kızım 27 aylık...

Eylül'den beri bakıcıda, ama bakıcı teyzeye bir türlü alışamadı. Hala onun elinden yemek yememek, onunla uyumamak gibi tepkileri oluyor zaman zaman. Ama biz bakıcı teyzemize güveniyoruz, kadın elinden geleni yapıyor kendini sevdirmek için ama yok, Ecrin inatla istemiyor onu.

Şimdiye kadar her gün 3-4 saat dersten sonra evimde oluyordum. Kızımla ilgilenebiliyordum ama bundan sonra öğretmen eksikliğinden dolayı haftada 30 saat girmek zorundayım. Tüm gün göremeyeceğim Ecrin'i.

Durum böyle olunca bizde Ecrin'i anneannesine mi göndersek acaba dedik. Şimdiden sonra kızımı tekrar başka bir bakıcıya alıştırmam çok zor olacak. Güvenebileceğim birini bulmak da keza öyle...

Tüm okulda oluyorum. Eşim de her gün 90 km köy okuluna gidip geliyor. Eve gelince Ecrin'e yeteri kadar vakit ayıramıyoruz, ne Ecrin'e ne eve ne kendimize.

Anneannemiz 42 yaşında. Ecrin bayılıyor anneannesine, orada kendi yaşıtı kuzenleri, arkadaşları var. Evlerinin bahçesinde kocaman bir oyun alanı, parkları var. Emekli olmuş, tüm vaktini ona ayıracak anneannesiyle dedesi var.

Buradakinden çok daha eğlenceli vakit geçireceği kesin. Ama bu yaştaki bir çocuğun 2 ay anne-babadan ayrı kalması onu nasıl etkiler, bunu düşününce karar vermekte zorlanıyorum işte

Biz de çook ama çook özleyeceğiz onu, ama bir şekilde dayanırız. Peki ya O bundan çok etkilenirse? Psikolojik açıdan anne-babadan ayrılmayı nasıl atlatır acaba?

Son derece girişken, sosyal bir çocuk. Normalde komşulara falan da gidiyor, onlarda da kalıyor saatlerce.

Anneannesinin ona gözü gibi bakacağını, orada rahatının her anlamda çok yerinde olacağını, çok mutlu olacağını düşünüyorum. Ama anne-babadan ayrılmayı kaldıramazsa, bilinçaltı, psikolojisi bundan olumsuz etkilenirse diye çok korkuyorum.

Böyle bir durum yaşayan var mı aranızda arkadaşlar? Sizin fikriniz nedir bu durumda? Ne yapmalıyım, nasıl karar vermeliyim?

[mavisboncuk]

Hülya'cım sakın böyle birşey yapma.
Ecrin çok küçük ve 2 ay onun icin inanılmaz uzun bir süre.
Anneannesi ile ne kadar iyi olsa da sizin yanınızda olması gibi olmaz.
Meşhur bir söz vardır: "Ne olursa olsun, anası nerde ise danası da orda olur"

Bence gönderme canım.

[Inci&Deniz]

Ben şimdi anneannenin 42 yaşında oluşunun şokunu atlatıp bir sindireyim, sonra salim kafayla okur anlamaya çalışırım

[elif80]

bence de gönderme.ordaki şartlar iyi olabilir ama bi çocuk 2 ay süreli ayrı kalmamalı anne-babadan..

illaki bu bakıcıyı istemiyosa başkasına bakın.alışır bence niye alışmasın.ama siz hemen güvenebilir misiniz yeni bakıcıya

belki ecrin nasıl olsa bir iki saat sonra annesinin geliceğini bildiği için naz yapıyodur bakıcısına.belki sen akşama kadar gelmezsen kuyruğunu kıstırıp iyi vakit geçirebilir biraz böyle deneyin bakalım.

[HulyaGun]

Inci&Deniz yazdı:
Ben şimdi anneannenin 42 yaşında oluşunun şokunu atlatıp bir sindireyim, sonra salim kafayla okur anlamaya çalışırım

Annem 17 yaşındayken ben doğmuşum, birlikte büyümüşüz annemle.

[log]

bence cocugunuz sizinle kalmali. anneannenin bir sure sizde kalabilme ihtimali varsa,onun gelmesi daha iyi olur. hem size destek olur, hem de yeni bakiciyi gozlemler...

[zehra_]

İçinizde bulunduğunuz şartları en iyi bilen siz olursunuz tabiki ama bu kadar ayrılığa anne-baba olarak siz nasıl dayanacaksınız? Çocuğun sizi özleme kısmına ise hiç girmiyorum bile...
Biz karı koca akşamı zor ediyoruz, yavrumuzu görebilmek için. 2 ay çok uzun zaman. Çoğu anne baba çalışıyoruz ama yavrularımızı yanımızdan ayırmıyoruz.
Hadi diyelim ki 2 aylık zamanı atlattınız. Seneye okul açıldığında ne yapacaksınız?
Bana göre anne-baba nerede, çocukta orada olmalı.

[HulyaGun]

mavisboncuk yazdı:
Hülya'cım sakın böyle birşey yapma.
Ecrin çok küçük ve 2 ay onun icin inanılmaz uzun bir süre.
Anneannesi ile ne kadar iyi olsa da sizin yanınızda olması gibi olmaz.
Meşhur bir söz vardır: "Ne olursa olsun, anası nerde ise danası da orda olur"

Bence gönderme canım.

Anne-babanın yerini hiçbir şey tutmaz tabiki ama şu an artıları eksileri teraziye koyduğumda anneannesiyle kalması daha iyi olacak gibi düşünüyorum.

[nilsubensu]

bakıcıya alışamaması sevmemesi kızının inadı değil bakıcının beceriksizliği derdim ama az süre ayrı kaldığınız için alışmamakta direnmiş belli ki.. yani biliyor ki anne birkaç saat sonra gelecek yemeğini verecek ilgilenecek.. tüm gün çalıştığın zaman zaten o da otomatikman bu düzene alışacaktır alışmayan çocuk yoktur..

annenin ortamı çok hoş aslında ama iki ay uzun bir süre.. bu alternatifi ele derim.. illa bir fedakarlık yapılacaksa minik kızın değil de annenler yapsa sana gelseler diye geçirdim içimden

[ameno66]

hülyacım şu an kızın 2 yaş sendromunda huysuzluğu bu yüzdende olabilir.böyle bir dönemde sizden ayrı kalması onu nasıl etkiler bilemedim.
ama bakıcıyı istemiyorsa vardır bir sebebi diye düşünüyorum.çünkü çocuklar inan sevildiğini anlıyor ve seven kişilere yakınlık kuruyor.bakıcıyı sevmediyse vardır bir sebebi bence.
ama en güzel çocuk için bu iki ay annenin sizde gelip kalması.nasıl olsa emekliymiş.böylece yavrun senden sen ondan ayrılmadan evde güvenle kalabilir.
burda en büyük fedakarlık annene düşüyor.fedakarlıkta değil bence gelsin yavrusunun kuzusuna baksın.