ÖMRÜMÜZÜ NEREDE NE YAPARAK HARCIYORUZ.EŞİMİZ ÇOCUKLARIMIZ MUTLU MU YA KENDİMİZ?ANNELİK MUTLULUK VERİYOR İNSANA.ÇOCUKLARIN GÜLÜŞÜ OYNAYIŞI.YAPMAK İSTEDİKLERİNİ YAPARSA İNSAN BİR DE ÖYLE MUTLU OLUYOR.
ÖMRÜMÜZÜ NEREDE NE YAPARAK HARCIYORUZ.EŞİMİZ ÇOCUKLARIMIZ MUTLU MU YA KENDİMİZ?ANNELİK MUTLULUK VERİYOR İNSANA.ÇOCUKLARIN GÜLÜŞÜ OYNAYIŞI.YAPMAK İSTEDİKLERİNİ YAPARSA İNSAN BİR DE ÖYLE MUTLU OLUYOR.
evet bize ayrilan zamani ne kadar dogru kullaniyoruz bilmiyorum,cok ta umursamiyorum aslinda.
Evet oglum cok mutlu ediyor beni,anne olmak,kadin olmak,bir yuvam olmasi,sevdiklerimin,dostlarimin olmasi hayatimi mutlu kiliyor,sabah kalkma arzusu veriyor bana
Fakat insanoglu iste illa bulur iskillenicek bisey ya,su an ask yasamiyorum diye,hayatimin geri kalanini bir daha bu duyguyu yasamadan gecirecek olmayi uzucu buluyorum.Hayatima kendime yaptigim bir haksizlik gibi geliyor sevgiye,guvene razi olmak ama bu tamamen 40 yasina merdiven dayamis olmakla ilgili gecisi bir durum da olabilir,buyuk ihtimalle oyle yani
Sonra alisir,kabullenir ve torun torba sevicegimzi gunlerin hayalini kurmaya baslariz heral
bi şeyler olur hayatta ve çevrendeki insanlar bildiği ya da bilmediği kadarıyla size kendinizi suçlu hissettirmeye kalkarlar.halbuki suçunuz yoktur.suçsuz olduğunuz halde suçluymuş damgası yemek hiç hoş değil.haklılığımın anlaşılmasını umut ederim.insanların olumsuz duygulardan arınarak yaşamasını istiyorum.suçluluk duygusu insana yaşatılacak büyük cezalardan biri.bu duyguyu şahsıma kabul etmiyor bana yaşatılmaya çalışılmasına sadece üzülüyorum.
Hiç bir şey için üzülmeye değmez,çünkü bu hayat benim ve yaşadığım yaşta olmayacağım,geçmişi özlemle anmak yerine geleceğe ümitle bakıyorum.Biliyorum ki zamanım kısıtlı,şuan bedenime kanser teşhisi konsa biliyorum ki üzüldüğüm,öncelik verdiğim tüm konuların sıralaması değişecek
ben varsam hayat güzel,nefes alıyorsam hayat var
Kim ne demiş,ne düşünmüş pekte umurumda değil,sizde öyle yapmaya çalışın
Bu aralar artık hayatımın tamamiyle iş hayatı üzerine kurulu olduğunu düşünüyorum.sabah 8,30 başla akşam da 8 - 9 u buluyo eve gitmek. Cumartesi de çalışıyorum ( kendi iş yerimiz ) sürekli acil iş yetiştirmek, ödemeler, stres vs... akşam eve gidince 9 aylık kızım var onun mutluluğu yetiyor ama bu seferde ona vicdan yapıyorum. ilgilenemiyorum doya doya sevemiyorum diye. heralde çalışan anne piskolojisi tam benimki. tatil planı falan hiç yapamıyoruz sürekli iş iş iş. Hep diyorum ki bi düşünür amca demiş ya insanlar para kazanmak için sağlıklarından olurlar, sağlıklarını geri kazanmak için kazandıkları paradan bizimkisi de böyle olcek heralde. Ohhh valla içimi döktüm.Yinede sağlık olsunda herşey oluyo sanırım. herkese sağlıklı mutlu günler...
Mutlumuyum güzel bir soru
1 günümü yazayım sana
6 da kalk kahvaltı hazırlanma vs. 7,30 da yollara düşülür 9,30 da işe gelinir burası İstanbul
18:00 de işten çıkılır iyi ihtimal 20,00 de eve gidilir
Yemek faslı bulaşık ertesi günün yemeği eş,çocuk uğraş derken mıçım saat 23,30 gibi yer görür az kitap az tv derken
çok zaman olduğum yerde sızıveririm.
Yerime nezaman gitmişim ne zaman sabah olmuş anlamadan aynı hengame devam eder.Hafta sonuda bundan farksızdır
İşte maalesef ömrümü böyle tüketiyorum.
Her sene seneyi aratıyor 1 hafta öncesinden gelecek haftanın plan programını yapıyorum. Yaşayayıp yaşamıyacağımı bilmeden ama hayat herşeye rağmen güzel
En güzeli maviş oğluma sarılıp içime kokusunu çeke çeke öpmek işte bu bir ömre bedel
yorumunu beğendim ebruli...iyi akşamlar dilerim....
Teşekkür ederim sarsar
Hayatta ayakta kalabilmek gerçekten çok zor
ve manevi değerlerin verdiği hazzı bu dünyada hiç birşey vermiyor
güzel bir dostluk,eş,çocuklar,aile insanı hayata bağlıyor
sevgiler
Ömür geçiyor ve bitiyor.
Bu sabah apartmandan çıkacakken dış kapıya asılmış yazıyı gördüm hemen. Çok sevdiğimiz, saygı duyduğumuz, emekli öğretmen ve muhtarımız olan Şadan amcamızın vefat haberi yazıyordu.
Hemen eşimle dairelerine gittik. O nurlu tebessümlü yüzü uyuyor gibiydi sanki. Hiç ölüye benzemiyordu. Eşi beni görünce sımsıkı sarıldı. Eşine el bebek, gül bebek baktı son nefesine kadar.
Şimdi hatrımda Şadan amcanın o mütevaziliği ve gülen yüzü var. Ne iyi bir insan, eş ve baba olduğu var. O öyle bir babaydı ki, kızının adı geçtiğin de gözlerinin içi gülerdi. O da nasıl bir evlattı ki babasına düşkünlüğü nam salmıştı.
Keşke bizim arkamızdan da ne iyi insandı diye söyletebilsek.
Rabbim mekanını cennet eylesin...