Arkadasim Gülten kizlari Nadin, Alin bizimle dün aksam üzeri bulusmak istediler. Umutcani kresten alip, yola ciktim. Bulusma yerimiz Mine adli dostumuzun restoranti. Mine``nin de Ogullari Görkem ve Güney aramizda. Umutcan Güney`le ayni yasta , beraber oynamyi cok seviyorlar, basladilar ortalikta kosturmaya. Biz hanimlar, caydi, oydu, buydu derken cocuklara gercekten fazla dikkat etmedik. Tam karsimizda bir oyuncakci dükkani var, arada oaraya gidip geliyorlar, arkadaslar bana icin rahat olsun, birsey olmaz bizi taniyorlar diyor. Konusmalarin arasinda bir an baktim, cocuklarin hepsi bir masada oturuyorlar am Umutcan yok.
-"Görkem teyzem, Umutcan nerelerde?"
- "Oyuncakcida arabalarla oynuyor"
-"Hadi tatlim alda, gel "
Az sonrasi:
-"Sibeeeellll Teyzeeee!!!!! Umutcan orda yok."
Sonrasi mi, nasil oraya gittigimi, masayi filan nasil terkettigimi bilmiyorum. Oyuncakci da kendimce heryere baktim, bagiriyorum, türkce, Almanca... UMUTCAAAAANNNN... Cevap yok, oglum yok... Kasiyer kizlar bilmiyoruz dediginde, dükkandan cikip, alisveris merkezine dogru kosmaya basladim. Sürekli giitgimiz bir cocuk magzasina girdim, icinde sinema var belkide oraya gitmistir diye. Yok, yok, kime sorsam görmedim diyor. Bütün bu olanlar belkide 5 dakika bile sürmedi ama benim icin bir ömür gibiydi. Bir an bütün insanlarin üstüme dogru geldigini hissettim, basim döndü, bayilacaktim, kendime sürekli sakin ol, desemde gözyaslarim sel oldu.
Kendiliginden hicbir zamn böyle bir sey yapmaz, kesinlikle kacirdilar oglumu düsüncesi aklima geldi ve ben bittim .Dönmeliyim diye düsündüm, polisi aramaliyim, hemen hemen Esimi aramaliyim. Aklimdan gecenleri inanin anlatmabilmem cok zor. O an gercekten, yavrusu kacirilan, bulamayan annelerin yasadigi aciyi, yangini yasadim. Onlari daha da iyi anladim. Su an bile agliyorum size yazarken.
Dönmeye baslamisken, umutsuzca bir baktim arkadaslarin hepsi, cocuklarin hepsi beni aramaya cikmislar ve en güzeli UMUTCAN yanlarinda.. Benim güzelim oyuncakcida merdiven altina girmis, kimse görmeden arabalarla oynamak icin, benim seslendigimi duymus ama o bana cevap verene kadar ben cikmisim. Ona sarildigimda hissettiklerim, gözyaslarim...Sanki yeniden onu dünyaya getirmiscesine sevinc doluydum.
Bana siki siki sarilip, ama Annecigim, ben cikolata verseler bile yabancilarla gitmem ki. Hemen "Hilfe, (IMDAT) Polizei" diye bagiririm demesi.
Cok uzun oldu galiba , bagislayin. Öylesine bir korkuydu ki bu, bütün gece ona sarilip, sarilip kokladim durdum. Ve dedim ki Allahim sen -özür dilerim hala agliyorum o yüzden cok net anlatamiyor olabilirim- hicbir anneye cocugunun acisini gösterme, hele yavrusu kaybolmus onlarca anne-babanin ,yavrularini sen koru, kötülüklerden, daha fazla yazamayacagim..Hepinizi , bütün yavrularinizi sicacik öpüyorum..