Evet, biz bu işi başardık, hem de hiç zorlanmadan!
Daha önce, tuvalet eğitimiyle ilgili bir forum açmış, sizlere akıl danışmıştım. Dün Alev 3 yaşına bastı ve de bezi bir kenara attı! Hem kendisine, hem de bize çok büyük bir doğumgünü armağanı vermiş oldu.
Uzun zamandır işin ucunu biryerlerden tutmaya çalışıyordum, ancak nedense korkuyor, adaptörle klozete ya da oturağa oturmaya çok çekiniyordu. Epeyce uğraştım, ancak zorlamanın Alev'de baskı yaptığını gözlemleyince bıraktım. Bu arada, özellikle de babası sürekli telkin ediyordu, 'bak, üç yaşındaki çocuklar artık bebek değillerdir, tuvalete kendileri gidebilirler, sen de yakında üç yaşında olacaksın,' diye. Geçtiğimiz hafta babaannesinin ve dedesinin yanındaydı babasıyla birlikte. Orada deneme yapmışlar, gündüzleri ve evde kaldıkları süre içinde külot bezi takmamışlar, yalnızca evden uzaklaşınca ve geceleri kullanmışlar. Dün sabah evden çıkarken külot bez istemedi, dışarda da hiç tuvalete gitmedi. Sık sık sordum, 'yok,' dedi. Ben bütün öğledensonra ve akşamüzeri yoktum. Evde tuvalete gitmiş gereksinim duyduğunda. Akşam Milja Teyzesiyle tiyatrodayken de ara verildiğinde teyzesi tuvalete götürmüş, çocuk tuvaletindeki oturağa yapmış! Ve, gece yatarken külot bezi istemedi. Ben de, 'eh, yatağı sularsa sulasın, nasılsa yarın yeni yatağı geliyor,' diyerek aldırmadım. Bu sabah saat beş gibi, biri koluma şap şap vuruyor, 'Anne, çabuk, çişim var, tuvalete oturt beni,' diyerek! Nasıl sevindim, anlatamam! Hemen yetiştirdim, sorununu giderdi. Silme işlemini bile kendisi beceriyor. Onun ardından ben lavobada yüzümü yıkarken, o da gitmiş, benim yatağıma, babasının yanına yatmış. Ben zaten kalkacak, bugüunküu partimiz için hazırlıklara başlayacaktım...
Şunu anladım, 'çocuğu tuvalet eğitimi için zorlamayın, her çocuğun kendine göre bir zamanı var,' diyenler, en başta annem, doğru söylemiş! Darısı diğer bezlilerin başına!
Sevgiyle