Günlerdir tatil için yer ayarlamaya çalışıyorum. Geçen sene Dila küçük diye gidememiştim. Bu sene mutlaka gideriz diye düşünüyordum. Sonrada İzmit, İstanbul arkadaş ziyaretleri.
Cumartesi bir ara elektirikler kesildi. Oğlum dışarda bisiklet kullanıyordu. Sonra apartmanı inletircesine bir ağlama sesi duydum. Kapıyı açtığımda Arda kolunu tutuyor ve ağlıyordu. Düştüm dedi. Aşkım bisikletten düşmüş ve kolu kırılmış. 8 kat kırık kolla çıktı yavrucak. Yine sekiz kat inerek acile gittik. Hemen röntgen çekildi ve alçıya alındı. Allah a şükür doktorumuz ortopedi uzmanı olan kuzenim. Dirsek kırılmalarında ameliyatsız düzelme biraz zor oluyormuş. 4 gündür yatıyor. Hiç kıpırdamaması lazım. Yarın yine röntgen çekilecek eğer kayma olduysa ameliyat.
Aslında yazmak istediğim şuydu ; herşey her zaman güzel olacak derken bir anda gerildim, Asla büyük konuşmamak lazım, kardeşi olduktan sonra oğluşumu büyük görmeye başladım ama o sadece 5,5 yaşında, kendimi korkunç suçlu hissediyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Hayatta ertelenen herşey olumsuzluk getiriyor. Bir haftadır dizlik filan alacaktım ama yeterince önemsemedimki bu kadar salladım.Başımada bu geldi.
Aman dikkat kuzenimin dediğine göre bisiklet kazaları genelde tamiri zor olan sonuçlar doğuruyor. Benim düştüğüm hataya düşmeyin.
Sevgiler