Merhaba
Çiçeği çok burnunda bir İngilizce öğretmeniyim.Henüz iki hafta önce başladım öğretmenliğe ve bu sitedeki meslektaşlarımın ve anne babaların desteğine ihtiyacım var.Deneyimsizliğimin açığını çocuk sevgimle ve unutmadığım hala içimde taşıdığım çocukla kapatmya çalışıyorum ama bocalayıp kendimden emin olamadığımda danışabileceğim arkadaşlara ihtiyacım var.
Örneğin bu gün sınıfta önce bir hiperaktif öğrencimle aramda bir konuşma geçti,daha sonra da annesiyle.. Çocuğun hiperaktif olduğunu okul idaresinden öğrendim ve bunu çocuğa söylemek istedim "Niye dersinize girdiğim gün bana söylemedin , bilseydim seninle haha cok ilgilenirdim "dedim.Çocuğa olumsuz davranmamıştım ama onunla sürekli göz kontağı kurabilir daha teşvik edici olabilirdim. Zaten sitenize de Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite ile ilgili araştırma yaparken ulaştım.4 hiperaktif öğrencim var .Bu çocukların kendilerine acımalarını ve mutsuz olmalarını istemiyorum(çocuklarda bunu hissettim utanıyor ,durumlarını gizliyorlardı.Bence hiperaktif olmanın gözlük takmaktan çok farkı yok.Pek çok değerli ve verimli hatta popüler hiperaktif insan var.Ama bunu yaparken onları bu şekilde etiketlemek de istemiyorum .Onlarla işbirliği yapmak birlikte calışmak istiyorum ama cocuklar kendi durumlarından utanıp gizlenirken bunu nasıl yapabilirim .Bu konuda yazılmış kitapları almaya başladım bile.
İşin ilginci,hiperaktivite değil ama çocukluğumdan bu güne kadar gecen zaman içinde şu an da dahil kendimde dikkat eksikliğinin bütün belirtilerini gözlemliyorum .Çok enerji ile az iş yapmama neden olan ve hayatımı kaosa çeviren şeyin bu olduğunu düşünüyorumBunu da en kısa zamanda açığa çıkaracağım.
Sevgiler..