Dün akşam kızımı yatıracağım, hanımefendimizin ufak bir sorunu var halen, emziksiz yatmam diyor.
Akşam ara ara emzik yok, deli olmak iş değil. Yatak altları, koltuk içleri, dolap köşeleri, yok yok yok.
Hanım ağlar da ağlar, uyku çarpmış başına, yorulmuş ama gel gör ki emzik yok. Çıldıracağım az kaldı.
Şeytan aldı götürdü, satamadan getirdi...
Tam kafayı yemek üzereyken yine kendisi buldu.
Karar verdim, teknoloji müsait ise emziğe alarm taktıracağım.
Bitsin bu çile.