Annem geçen hafta bizdeydi, eve götürürken yolda fenalaştı ve en yakın hastaneye götürdük, kalp ekosu çektiler kan tahlili yaptılar ve doktor kendi doktoruna görünmesini istedi.
Dün kendi doktoruna gitti hastanede birkaç gün tedavi görmesi gerektiğini söylemişler.
Kardeşim bugün bir profösöre götürdü.
Kalp kaslarının atımında azalma olduğunu söylemiş doktor ilaçlarını değiştirmiş ,florance nightangale hastanesinde bugüne kadar yapılanların yeterli olmadığından bahsetmiş.
Kalp nakli gerekebilir demiş annemin kalp yetmezliği sınıra biraz yakındı.
Artık iyice kalp kendini belli etmeye başladı en ufak birşeyde yorulup hastalanıyor.
Kardeşim ağlamış doktorun sözleri üzerine doktor annemi başka odaya alıp kardeşim ile konuşmuş.
Kalp pili takıldıktan sonra hiç iyi olmadığından bahsetmiş kardeşim doktorda 20 gün sonrası için randevu vermiş ve çok daha iyi bir kalp pili takılırsa durumunun biraz daha düzelebileceğinden bahsetmiş.
Keşke kalp cerrahı olsaydım dediğim bir an bu an.
Hiç bir şey anlamıyorum yardımcı olamıyorum, birilerinin peşinden umutla giderken ya yanlış birşey yapıyorsam diyorum içimden.
Nefes almakta güçlük çekiyorum kaç gündür uyuyamıyorum düşünmekten.
Biliyorum annemin kalbi ile ilgili durumundan bir gün bizleri bırakıp gideceğini ama kabullenmek istemiyorum.
Bir çaresi olmalı ,bir bilen olmalı, birşeyler yapılmalı ama hiçbirşey yapamıyorum.
Annemi çok seviyorum ve çok üzülüyorum