Burada bahsetmiştim ara sıra bizimkisi bir türlü konuşmuyordu ve diğer çocukların (özellikle de cimcime kızların) daha nasıl 1 yaşında konuştuklarını duydukça acaba bir problem mi var diye endişelenmeden yapamıyordum.
Ama şükürler olsun geç olsa da güç olmadı, 2.5 yaşına ramak kala yavaş yavaş konuşmaya başladı. 2 yaşından sonra hafiften paçalarımız tutuşmaya başlamıştı, sizinkiler tutuşmasın diye söylüyorum.
Bu arada evin içinde sürekli bir sohbet muhabbet olmasının çok faydası oluyor. Bizimkinde anneanne ve dayısıyla fazlaca vakit geçirmesinin çok faydası oldu.