Evime dondum cuma gunu arkadaslar,yeni hayata adapte olmaya gayret ediyorum.Mesajlarinizi aldim,okurken bir kez daha cok iclendim,agladim ama hayat bu hepimiz yasadik yasayacagiz bu tecrubeleri.Insanlar tazecik yavrularini topraga verirken benim kime ne ustunlugum varki bundan kacabileyim,kacamadim benim icin hayatimdaki en kiymetli insani kaybettim.Onu cok ozluyorum,ozliyecegim ama bir yandan da o sonsuza dek benim babam,ona dokunamiyor sarilamiyor,telefon edip sesini duyamiyor olabilirim ama baba kiz iliskimiz asla bitmedi ,bitmeyecek.
Babacim seni cok seviyorum,bir gun kavusmak tek dilegim ve bu inanc olmasa cildirabilirdim.Olumun hepimiz icin kacinilmaz oldugu su dunyada senin gibi bir babaya sahip olmak,dizinde yatmak,baba deyince "evet babasinin"diyen gulen sesini duymak,bu kadar guzel anilarla ayrilmak bir sans benim icin,dilerim bende senin kalbinde anilarinda hic aci bir iz birakmamisimdir baba,sen birakmadin bende cunku.Iste bu yuzden hayat sensiz cok bos,cok tatsiz ama dimdik durdum durucaam baba,oglum var onu saglikla buyutmek zorundayim,annem var senin bize emanetin,esim,ablam hepsinin buna ihtiyaci var.Hem senin elin hala ustumuzde ,hep oyle olacak bu guc veriyor hepimize.Nur icinde yat babacigim,sen bizim birtanemizsin,sevgin hep bizimle,bizim sevgimiz de seninle canim benim,kalbimizin taa icindesin.
Iste arkadaslar zamaninda anlattigim bir hikaye vardi hani,olumle ilgili;Allah olumu once daglara vermis ,daglar dayanamamis yerle bir olmus.Sonra taslara vermis taslar un ufak olmus bu aciyla.En son Allah biz kullarina vermis olumu,insanlar cildirmis,bagirmis,aglamis...Sonra bir kurbaga hoplamis,insanlar ona bakmis,gulmus,pesinden kosmus kurbaganin...Iste hayat bu,benim kurbagam da Emre su andaHayat tum acilarina ragmen guzel ve insan tum kirilganligina ragmen cok guclu bir varlik.Hepinize desteginiz ve guzel dualariniz icin sonsuz tesekkurler ediyorum ve sevdiklerinizle up uzun omurler diliyorum dostlarim.Sevgiyle...