Merhaba arkadaşlar,
Umarım hepiniz iyisinizdir. Oğluş ve ben gayet iyiyiz. Biliyorsunuz bir süreliğine (Mayıs'a kadar) siteye girmeyeceğimi yazmıştım. O yüzden kaçirdigim/kaçiracagim tüm özel günlerinizi kutluyor, umarim hiç olmaz ama hastalananlara acil sifalar diliyorum.
Benim için çok önemli bir konuda fikrinizi almak istiyorum.
Geçen hafta işte çok sıkıntılı bir dönem geçirdim. Hafta sonu kafa dagitmak için Bodrum'a gittik oglusla. Deniz havasi, günes, kumlarda-çimenlerde yuvarlanmak pek keyifliydi hem oglus hem de bizim için.
Sevgili Gökce ile de telefonlaştık ama buluşmak nasip olmadı. Annemler ordaki evlerinin üst katini yaptiriyorlar. Insaati sik sik kontrol edebilmek için bir süreligine orada bulunmak istiyorlar. Bu süre şimdilik 1,5 ay ama belkide yaz sonuna kadar uzayabilecek. Onaylarsam, oglusa annem baktigi için mecburen ogluşda gidecek, bende hafta sonlari gidip gelecegim. Yoksa hep beraber, sadece haftasonlari gidip gelinecek, tabii buda isleri yavaslatacak ve oğluş da her hafta 6 saat yolculuk yapacak. (Bodrum-İzmir arası 3 saat) Çok kararsizim, bir acayip buruluyor içim. Geçen sene hep diyordum ki oglus sütten kesilince, haziran-eylül arasi , yakınlarda bir yazlik tutar annemle oraya yollarim, ben de hafta sonlari bazen de hafta içi yanlarina gider gelirim. Böylece 3-4 ayligina da olsa sehir hayatindan
kurtulup, dogayla içiçe doyasiya çocuklugunu yasar. Simdi basa gelince bu
kadar rahat karar veremiyorum. Üstelik bu aralar saat 22 den önce de evde olamiyorum. Yani zaten, hafta içi oglusla günde 2-2,5 saatcik birlikte olabiliyoruz. Duygulari birakirsan bir kenara mantigimın verecegi karar apaçık. Ama egom öyle demiyor. Simdiye kadar 1 gün bile ayrilmadik (allah ayirmasin), 5 gün görmeden nasil dayanırım! Düsündükçe aglamakli oluyorum. Siz olsaniz ne yapardiniz????
Sevgiler,
Not: Benim için gidilarindan koklayin tatliskolarinizi e mi....