Taylan sonunda gecen hafta yarim saat icinde iki tekerlekli bisiklete binmeyi ogrendi. scootera binmesinden zamaninin geldigi belliydi de ogrenemeden kuculen, ogretmek adina bi ise yaramayan-destek tekerlekli bisikletini yenilememistik bi turlu.
Kardesimin 12 yasindaki asiri temkinli kizi da burada, o da ogrendi iki gun toplam iki saat calisarak ki herkesi sevince bogan bir haber oldu bu, cunku arkadaslarinin icinde tek bilmeyen ve kendini cok kotu hisseden oydu.
onumuzdeki hafta da ozgeye ogretecegiz.
bisiklete binmenin zevkini yasayamamis, verdigi ozgurluk hissini tatmamis cocuklara, buyuklere cok uzuluyorum. bi yolunu bulup herkesin bisiklete binmeyi ogrenmesi, cocuguna ogretmesi yuzme kadar, okuma yazma kadar onemli bence.
ben hayatimin iki yilini burada bisiklet tepesinde gecirdim. taksim yokusu tarzi yokuslar bile bana misin demiyodu.en son taylana iki aylikken su birikintili kaldirim kenarinin risk analizini yapamayip bodoslama dalinca bisikletten ucmus ve bisikletle yollarimizi ayirmistik. sonra coluk cocuk derken yine zamani geldi. tabii ki bu sefer koloni halinde dolasacagiz dag tepe.
bugun okuldan almaya giderken taylanin bisikletini de goturdum.
bana cok kisa tabii. yanimdan suruklerken sirtim koptu. sen misin kopan! bindim cuce bisiklete,gidona dizlerimi carpmamak icin ecis bucus hareketlerle ver elini yokus asagi. ))))superdi. cok ozlemisim bisikleti.
tez zamanda alcam bi tane de kendime.
simdi anlatacagim yontemin en iyi yonu arkasindan tutmak zorunda diilsiniz, herseyi cocuk yapiyor.
aklin yolu bir oldugundan sonradan yaptigim arastirmada bizim uyguladigimiz yontemin bisiklet ogrenmede evrensel yontemlerden biri oldugunu da gordum.
ben babamin boyuma gore dev, dinamolu bisikletinde arkamdan biri tutarak, biraz korkarak ve risk alarak ogrenmistim. oysa hic gerek yokmus.
o-o o-o o-o o-o o-o o-o o-o o-o o-o o-o o-o o-o
gelelim sadede:
oncelikle bisiklet cocugun ayaklarini cok kolay yere koyabilecegi sekilde ayarlanmis olmali.
hatta kendine bir boy kucuk bisikletle ogrenmesi en ideali.
bisiklete oturup kendilerini one dogru ittirmelerini ve bisiklet giderken ayaklarini kaldirip kondurarak dengede kalmaya calismalarini istiyorsunuz. bu arada ayaklarina , pedala degil hafif one kaykilmis bicimde ileri bakmalarini istiyorsunuz.
en zor ogrenen, en temkinli cocuk bile bi saat bu alistirmayi yapinca ayagini koymadan dengede hizin bittigi yere kadar gitmeyi ogreniyor.
sonra kendilerini ittirmek yerine, pedali yukari pozisyona getirip tek ayakla basip yarim cevirmis olarak bisiklete hiz vermelerini istiyorsunuz, yine karsiya bakarak. diger ayak her zaman dengede kalmak icin yere basmaya hazir durdugundan fazla risk aliyormus gibi gorunmeden bu isi de basariyorlar.
zorlamaya, acele ettirmeye hic gerek yok. bi kac metrelik guvenli bir balkonda/evin koridorunda bile bu alistirmalari yapabilirler. illa ki sokakta baslarinda beklemek, arkalarindan kosturmak bile gerekmeyebilir.
bu alistirmalarin sonucunda denge konusunda guvenleri oyle artiyor ki diger ayagi pedala koyup cevirmek artik an meselesi oluyor. ve dakikalar icinde kendi kendilerine sevinc cigliklariyla iki tekerlekli bisiklete binip turlamayi basariyorlar.
bundan sonra donusleri,vitesleri, guvenlikli kullanim yontemlerini ogrenmek geliyor ki once genis acili donusler, sonra dar acili donusler basari ile yapabilabiliyor.
bizimkiler kask falan takmadilar daral cocuk olduklari icin ama taylan ikinci gun direge bindirip kafayi yere vurarak bir sisik sahibi olunca cin olmadan seytan olmanin mumkun olmadigini ogrendi ve kask takmanin oneminin sirrina erdi.
popomu kaldirip su cocuga bisiklete binmeyi ogretmem lazim diyen annebabalara hediyemiz olsun bu forum. poponuza bi duvar ustu, kaldirim kenari, kahve sandalyesi bulmaniz yeterli. onlara duz ve sakin bir yol bulun, gerisini onlar yapiyo, bilginize.