Merhabalar Meltem Hanım,
Benim kızım üç yaşını dolduralı üç ay oldu. yani dörte yaklaştı. Eğitimci olan ailm ve de araştırmalarım sonucu okul öncesi eğitimin gerekli olduğunu dü
şünerek bu yaz başından beri kreşlere baktım ve de sürekli kızımı hazırlamaya çalıştım. Sen abla oldun artık yaşasın kızım okula gidecek abla oldu gibi... ve sonunda kreş açıldı önce açılmadan bir iki saat giderek bir deneme süresi önerdi öğretmenimiz ve o zaman kreşteki sınıfında yalnızca üç dört kişi vardıdeneme süresi olduğu için iki saat süre ile bir kaç gün. İlk gün bende gittim aslında çalışıyorum ve beni hergün babasıyla işe bırakıp oradan babannesine giderdi. ilk gün olduğu için bende yanında olmak istedim. gittik yarım saat sonra ben eve gidecem dedi. Israr etmeden döndük. ertesi gün iki saat kaldı ve gelince babannesine bak kendim gelmedim öğretmenim gidebilirsin deyince geldim demiş. ertesi günde problem olmadı ama babası bekledi tabi iki saat boyunca. ve evet başladı normal program. İlk gün kızım gitti. katılmış oynamış kahvaltısını etmiş ve uyku saati gelince ben burada durmayacağım evimde uyumak istiyorum demiş. babsı alıp eve getirdi. sevdiği yastığı ile beraber gönderdim bugün. kreşe gittiler ve henüz saat 11 olmadan babamızı aradılar ayse hep ağlıyor oyunlara katılmıyor diye. babası gitti neden kızım dedi. sen burda bekle demiş. uyumak için yattı ve babsı işine dönmüş. tabi şu anda ne olacağını bilemiyorum ama yaz döneminde hep baba beni de annemi işe bıraktıktan sponra okuluma bırakır mısın gibi senaryolar üretiyordu. Şimdi neden böyle davrandığınıo ve ağladığını anlamaıyorum. Ne yapmalıyız. Lutfen bize yardım edin. Daha erken diye düşünüp kreşten alsam bu sefer hayat boyu sıkıntı yaşadığı anda bizim bu sorunu çözeceğimizi zannedecek. artı kreşe de gitmesini istiyorum. önce yarım gün mü denemeliyim belli bir süre, yoksa ağlasa da belli bir süre sonra alışacak diye düşünüp böyle devam mı etmeliyiz. Nasıl davranacağımızı bilemedik.