Dün babamın yanındaydım, baktım, her nefes için mücadele ediyor.
Çok korkunç..
Bugün aklım hep onda, bir de düşünüyorum.
Aldığımız her nefes, son nefes mi acaba?
Seksenlik büyükteyzem de ölüm döşeğinde, çenesi kitli, elleri ayakları buz gibi..
O da düşünüyor mudur acaba?
"Hangisi son nefesim?
Bir tane , bir tane daha lütfen Allahım " diye??
Bayram güzel başladı, kötü bitti.
Öyle arpacı kumrusu gibi düşünüyorum.
Son??
.... mu?? Ne zaman??
Bunları bir hekim olarak değil, bir insan olarak düşünüyorum.
Pek iyi değilim açıkçası..